Korfu - co warto zobaczyć? - Korfu - top 10

 

KILKA DOBRYCH SŁÓW O KORFU

Wyspa jest sama w sobie dość specyficzna. Jeśli wcześniej byłeś gdzieś na greckich wakacjach i widziałeś wspaniałe błękitne laguny, jak np. na Krecie, czy Zakyntosie, to z pewnością nic lepszego tutaj nie zobaczysz. Wyspa oferuje wspaniałe widoki, piękne wrażenia i można cieszyć oczy zielenią przez 12 miesięcy w roku. Z pewnością przed wyjazdem warto zrobić sobie listę plaż, które chcemy odwiedzić, ponieważ same w sobie są pewną atrakcją przyrodniczą. Można też pokusić się o rejsy na sąsiednie wysepki, ponieważ tam zobaczymy bardzo wiele. Dla mnie osobiście Korfu pod względem przyrodniczym jest bardzo piękną wyspą i żałuję, że nie wszystko mogłem zobaczyć, co chciałem. Najbardziej na wyspie ciekawiły mnie malutkie plaże wciśnięte gdzieś pomiędzy skały, czy też takie, nad którymi wyrastały ogromne i wysokie klify. Jako, że jeżdżę głównie dla podziwiania wspaniałych krajobrazów, to właśnie na nich się skupię i o nich będę opowiadać. Z pewnością czystość wód zachwyca i możemy tu znaleźć wiele małych zatoczek z pięknymi szmaragdowymi i szafirowymi wodami. Korfu ma bardzo ciekawą linię brzegową i uchodzi za jedną z piękniejszych w Grecji, stąd warto skupić się na zwiedzaniu wyspy głównie na jej obrzeżach. Bardzo podobały mi się również małe i ciche wioski, piękna zieleń, poszarpana linia brzegowa i przede wszystkim czyste wody. Widoki z każdego wzniesienia z pewnością zapisywały się na trwałe w pamięci.

KILKA SŁÓW NA TEMAT RZECZYWISTOŚCI NA KORFU

Rzeczywistość na Korfu nie jest już taka kolorowa. Pomimo, że jestem osobą, która koncentruje się na pozytywach, to jednak są rzeczy, których nie da się ominąć, bo występują praktycznie na każdym kroku. Z tego względu muszę o nich wspomnieć, żeby uniknąć niepotrzebnego rozczarowania. Na Korfu bardzo szybko można zobaczyć, że wyspa dosłownie tonie w śmieciach. Przy każdej drodze po obu stronach zobaczymy sterty walających się butelek, papierków, kubków, itp. Przy każdej plaży znajdziemy całe mnóstwo chusteczek, zużytych materacy, papierków, kubków, itp. Po prostu nikt tego nie sprząta, a sami turyści mogliby zachowywać się lepiej, gdyż to oni głównie zaśmiecają teren, widząc, jak już jest na miejscu. Inna kwestia, to pozostawione samochody. Nie wiem, jakie Grecy mają prawo, ale na Korfu wyeksploatowany samochód, łódź czy motorówkę zostawia się w krzakach i pozostawia aż samemu się rozłoży pod wpływem warunków atmosferycznych. W drodze do jakiejkolwiek atrakcji turystycznej zauważymy co najmniej kilka takich aut, czy też łodzi i motorówek. Najbardziej w oczy jednak rzuca się głęboki oddech kryzysu z lat 2008/09 i 2015. Od razu można zauważyć, że tamtejszych Greków oba kryzysy gospodarcze musiały bardzo mocno przycisnąć, ponieważ w każdej wiosce znajdziemy średnio co drugi lub trzeci dom opuszczony lub walący się. Porzucone domy są w różnym stadium budowy. Niektóre są na etapie budowy betonowego szkieletu, inne mają wykończony parter i betonowy szkielet, a jeszcze inne są świeżo ukończone i pozostawione. Co ciekawe nawet funkcjonujące od długich lat hotele są porzucone w centrum znanych miejscowości, gdzie sprzęty niszczeją i stoją na dworze. W środku popularnej i dużej miejscowości turystycznej Sidari możemy znaleźć taki hotel, a w centrum miasta stoi pusty „szkieletor” straszący szarym betonem. W pobliżu innego trzygwiazdkowego hotelu mamy bezpośredni widok na inny betonowy, trzypiętrowy szkieletor. Ten widok jest tak powszechny, że nie da się tego nie zauważyć i nie wspomnieć. Najgorszy jest jednak fakt, że na obrzeżach Peroulades sfinansowano budowę szkoły z Unii Europejskiej oraz chodnik z latarniami do niej. Dzisiaj szkoła niszczeje i również jest porzucona, a chodnik i latarnie popadają w ruinę.

Co jeszcze rzuca się w oczy? Oczywiście plaże. Na ogół plaże na Korfu są malutkie i przeludnione, bo często są „wciśnięte” gdzieś pomiędzy skały. Dodatkowo są zaśmiecone i pobiera się dodatkowo 10-12 EUR opłaty za skorzystanie z kompletu dwóch leżaków i parasola przeciwsłonecznego. Uciążliwy jest również transport, ponieważ wszystkie drogi przypominają raczej stare szosy wiejskie, które kilkanaście razy były już łatane. Nawet główna droga do miasta Korfu tak wygląda. Niestety wydłuża to czas dojazdu do stolicy wyspy, skąd rozpoczyna się wiele ciekawych rejsów. Problemem jest fakt, że ze środka wyspy na północ (gdzie jest ukryta większa część przyrodniczych atrakcji) trzeba wjeżdżać bardzo krętymi i dziurawymi drogami do góry i później ponownie z nich zjeżdżać. Chyba nie ma lepszego określenia na ten typ dróg, jak fragment z Pana Tadeusza, A. Mickiewicza: „długie, cętkowane, kręte, jak wąż boa”… Pokonanie 39km zajmuje około godzinę. Dodatkowo na trasie napotkamy światła wahadłowe, które ustawione są tam na stałe. Podczas zwiedzania przylądka Drastis (Cape Drastis) trzeba zachować szczególną ostrożność, ale o tym będzie później… Co jeszcze rzuca się w oczy? Na Korfu jest więcej chmur i szarego nieba niż na innych wyspach greckich. Wystarczy poszukać kilku relacji z tej wyspy i pooglądać zdjęcia. Około połowę zdjęć, które przeglądnąłem były w gęstych chmurach. Komunikacja miejska też nie działa tak, jak powinna, bo spóźnia się lub nawet w ogóle nie przyjeżdża. Pozostaje ostatnia kwestia – kolor wód. Większość przybiera kolor szmaragdowy, a to za sprawą wodorostów, które licznie występują pod wodą. Żeby zobaczyć piękne szafirowe i błękitne wody, będziemy musieli udać się w wybrane miejsca. Szafirowe są czyste w porównaniu z wodami Bałtyku, ale nie mają już takiej pełnej przezroczystości. To dlatego na początku wspomniałem, że jeśli ktoś był na Krecie, czy Zakyntosie, to nie zobaczy tu z pewnością nic lepszego. Ogólnie można powiedzieć, że na Korfu mamy wrażenie, jakby większość rzeczy ostatni raz robiono w 1980 roku i eksploatuje się to po dziś dzień. Wszystko wydaje się tam wysłużone i zmęczone. Echo dwóch kryzysów gospodarczych jest bardzo mocno widoczne i trudno nie zauważyć, jak wielu ludzi musiało opuścić tę wyspę w poszukiwaniu chleba…

HOTELE - NA CO PATRZEĆ I JAK JE WYBIERAĆ?

Temat hoteli to nie taka łatwa sprawa, jakby się mogło wydawać. Na początku trzeba określić sobie co jest celem naszego pobytu na Korfu. Jeśli imprezowanie, to polecam południowe miejscowości wyspy, lub Sidari na północy. Jeśli chcemy zobaczyć piękne krajobrazy i ogólnie chcemy pozwiedzać wyspę, to warto wybrać hotel tak, żeby mieć blisko do przynajmniej dwóch atrakcji turystycznych – nie będziemy musieli dzięki temu organizować dodatkowej wycieczki. My zdecydowaliśmy się na Sidari i hotel Summertime. Hotel ma trzy gwiazdki i można by wyliczać całe mnóstwo wad tego miejsca, ale przyjechaliśmy głównie, by zwiedzać wyspę, więc dla nas nie było to tak istotne. Dlaczego ten hotel? Dlatego, że w pobliżu mieliśmy dwie atrakcje, które ludzie z innej części wyspy przyjeżdżają oglądać. Mam na myśli Canal d’amour (Kanał Miłości)i Przylądek Drastis (Cape Drastis). W ciągu dwóch godzin można poznać oba miejsca i nacieszyć oczy wspaniałymi widokami. Najważniejszą częścią każdego hotelu powinien być dostęp do plaży. Jeśli jesteś w biurze podróży poproś by każdy hotel, który Cię interesuje pokazano Ci na mapach Google (jest to w opcjach ich programu wyszukującego hotele). Zobaczysz jego umiejscowienie i zagospodarowanie najbliższego terenu, oraz jak daleko jest do plaży i jaka plaża jest dostępna. W ofercie możesz znaleźć trzygwiazdkowy hotel Angela Beach Resort, ale kiedy bliżej przyjrzysz się sprawie, to na mapach dostrzeżesz, że nie ma tam w ogóle plaży, a raczej leżaki rozstawiono na płycie betonowej wcinającej się w morze. Można wtedy poczuć wielkie rozczarowanie. Z tego względu warto oglądać mapy satelitarne Google przed dokonaniem wyboru, bo przyznam, że na Korfu trudno jest o dobrą piaszczystą plażę. Od naszego hotelu do plaży mieliśmy około 150m do wąskiej i niedługiej plaży, ale trudno znaleźć nam było coś lepszego. Na pocieszenie mieliśmy trzy plaże w najbliższym terenie, dlatego mogliśmy przechodzić na którą nam się podobało. Miasto Sidari ma szerokie i długie plaże, stąd nie trudno tu o wybór dobrego miejsca. Przy wyborze plaż tkwi jeszcze jedna mała pułapka. Przy oglądaniu map sprawdź, czy w pobliżu twojej plaży nie wpływa rzeka do morza. Niestety rzeki z Korfu są bardzo mocno zanieczyszczone, a z ich dna wybija metan. Śmierdzą, jak miejskie ścieki. W Sidari wpływają dwie takie rzeki bezpośrednio do morza i dziwił nas fakt, że trzy metry od niej stały leżaki i pobierano opłaty za udostępnienie takiego miejsca. Trudno wybrać taką lokalizację do kąpania… Na szczęście Sidari ma bardzo nieregularną linię brzegową i duża część plaż jest całkowicie odizolowana od wpływu tych rzek. Z tego względu wybieraliśmy raczej ostatnią plażę, położoną około 200m w lewo od kanału d’Amour Bardzo wysokie klify wysunięte w morze pozwalają cieszyć się piękną ciszą i widokami, ponieważ dodatkowo z dna morza wystają dwie piękne skały, na które można dopłynąć wpław.

KORFU - MIEJSCA, KTÓRE WARTO ZOBACZYĆ

1. PALEOKASTRITSA

To przeciążona ruchem turystycznym wioska o bardzo pięknych widokach. Dla mnie jest zdecydowanym numerem jeden na Korfu, ponieważ możemy tu spędzić cały dzień ciesząc oczy wspaniałymi panoramami, a jednocześnie poznając co chwilę nowe miejsce. Tutejsza zatoka składa się z pięciu mniejszych zatoczek i nazywana jest często „pięciopalczastą zatoką”, ponieważ pięć półwyspów wcina się w morze nadając tym samym granice mniejszym zatoczkom. Wszystkie charakteryzują się wspaniałymi kolorami wód. Z pewnością przy pełnym słońcu zobaczymy błękitne, szafirowe i szmaragdowe odcienie wód. Z tego względu utworzono w Paleokastritsa centrum nurkowe, gdzie nawet początkujące osoby mogą uczyć się tej przyjemności i jednocześnie podziwiać zróżnicowane i kolorowe dno morskie. Jeśli byłeś w Azji na rafach koralowych, lub nurkowałeś w Egipcie, to z pewnością nie zobaczysz tutaj bogatszego życia podwodnego. Jest o wiele uboższe. Przyznam, że kiedy zaświeciło słońce, chciałem zaglądnąć do każdej z zatoczek i zobaczyć ich piękne, rajskie kolory. Paleokastritsa jest obowiązkową pozycją na liście do zobaczenia. Jeśli nie mamy samochodu, to możemy wykupić sobie wycieczkę oferowaną przez liczne biura podróży. Tylko w centrum Sidari znaleźliśmy aż 7 takich agencji! Ceny wahają się od 15-20 EUR, a to za sprawą tego, co chcemy zobaczyć. Za 15 EUR agencje proponują nam tylko dowód do Paleokastritsa i dają nam 5 godzin wolnego czasu. Jeśli wiesz co zobaczyć i gdzie iść, to taka opcja jest bardzo ciekawa. Za 20 EUR mamy opcję odwiedzenia ciekawej fabryki przetwarzającej owoc KumQuat w okręgu Skiperi, we wiosce Felekas, gdzie zostanie wyświetlony nam 5min film pokazujący proces produkcyjny likierów, dżemów i słodyczy z tego owocu, oraz będziemy mieli okazję zakupić produkty z kumquat. Dla nas jest to nieznany owoc, dlatego warto go spróbować i wybrać kilka produktów, jak również zakupić same owoce. My tak zrobiliśmy i warto! Później dojeżdżamy do Paleokastritsy, gdzie odwiedzamy monastyr położony na szczycie góry w kształcie lwiej głowy. Wjeżdżamy na samą górę autobusem lub mniejszym busem. Nie trzeba mówić, że droga jest przeciążona i dodatkowo w połowie podjazdu znajdują się światła wahadłowe. Trudno tam o lepszy podjazd. Zwiedzanie Monastyru w Paleokastritsa odbywa się przy dużych tłumach, dlatego warto rozpocząć ten etap jak najwcześniej rano. Dodatkowo, po prawej stronie od bramy głównej mamy wydeptaną ścieżkę, gdzie możemy przejść w trzy minuty na drugi wierzchołek dający wspaniały widok na rozległe morze i piękną linię brzegową. Dla mnie uchodzi za jedną z najpiękniejszych, jaką widziałem.

Po około półgodzinnym zwiedzaniu zjeżdżamy na dół, gdzie mamy do dyspozycji około trzy godziny wolnego czasu. Jeśli świeci słońce, to nie warto rozsiadać się na plaży, ale polecam pójść na molo na plaży Palaiokasteitsa naprzeciwko hotelu Apollon i wziąć taxi-boat za 12 EUR. Odbędziemy wówczas 35-40min rejs po okolicznych zatoczkach i wpłyniemy do błękitnej jaskini, którą widać z Paleokastritsy. Myślę, że to jest główna atrakcja, dla której tutaj przyjeżdżają turyści, ponieważ zobaczymy wspaniały błękit czystych wód. Za niewielką dopłatą 5 EUR, w zależności od ilości osób, można z tego samego miejsca zorganizować rejs do Paradise Beach (zwaną Chomi Beach), która znajduje się za ostatnim półwyspem wyznaczającym granicę zatoki. Będziemy zachwyceni niesamowitym błękitem wód i niesamowitą ciszą tego miejsca. Tylko nieliczni wypływają na Paradise Beach (z niewiedzy), a naprawdę warto! Tam jest prawdziwy raj! Profesjonalni fotografowie właśnie między innymi tutaj przypływają, by pokazać piękno wyspy. A co, jeśli nie wiesz jak wykorzystać czas w Paleokastritsa? Kierowcy zatrzymują się na głównym parkingu w wiosce o tej samej nazwie. Polecam chodzić we wszystkich kierunkach, bo naprawdę warto. Jeśli skorzystałeś już z pięknego rejsu po zatoczkach i obejrzałeś wspaniałą jaskinię, to teraz idź do plaży, którą znajduje się bezpośrednio za parkingiem w stronę zachodnią. Chociaż pierwsza z nich jest mocno oblegana, to za skałami znajduje się druga plaża, o której prawie wszyscy nie wiedzą. Wystarczy pójsć wąską dróżką skręcającą w lewo, tuż przed hotelem Apollon i iść do jej samego końca. Zatrzymamy się wówczas na mało obleganej piaszczystej plaży, gdzie z pewnością nacieszymy oczy pięknymi, szmaragdowymi i czystymi wodami. Na skałach, po prawej, z łatwością dostrzeżemy napis ‘Diving center’. Wejdźmy schodkami i dalej dostępnym szlakiem idźmy w górę. Z pewnością zobaczymy zaciszne miejsce, gdzie mieszkają ludzie, a po dojściu na górę, będziemy mogli popatrzeć na miejscowość z góry.

Kiedy zwiedzimy już tą część parku narodowego, bo Paleokastritsa takim jest, obowiązkowo trzeba przejść się w stronę monastyru, ale nie polecam iść drogą, tylko szlakiem zaczynającym się bezpośrednio z przyparkingowej plaży. Będziemy mieli wspaniały widok na zatokę i szmaragdowe wody. Przy pełnym słońcu widok jest nieziemski! Jeśli mamy więcej czasu, warto pójść dalej i dojść do kolejnej zatoczki i plaży Alipa. Z pewnością zobaczymy tam dużą przystań z łodziami. Dla chętnych – co godzinę z tego miejsca odpływają „Yellow Submarine” – czyli żółte statki z podwodnym pokładem – gdzie głównym ich celem jest pokazywanie świata pod wodą. Pokład dla pasażerów znajduje się pod wodą, dzięki czemu mamy wrażenie, jakbyśmy byli w jakimś oceanarium. Dla wytrwałych polecam jeszcze dalszą wędrówkę, lub podejście pod plaże: Akrotiri i bardzo ciekawe Liapades i Rovinia. Po skompletowaniu wszystkich miejsc będziemy mieli bardzo dobre spojrzenie na miejscowość i jej atrakcje. Dodatkowo w centrum, na głównym parkingu znajdziemy duże „Aquarium”. Możemy tam zobaczyć ryby żyjące w pobliskim morzu oraz złapać rozgwiazdę, czy ośmiornicę. W zależności od atrakcji ceny wahają się od 10-15 EUR. Dzieci liczone są zawsze jako połowę ceny. Ostatnią rzeczą o jakiej muszę wspomnieć, to podjazd z Paleokastritsa na Bella Vista. Jest to tawerna, do której pojedziemy w ramach wycieczki do Paleokastritsa w cenie 20 EUR, skąd z wysokości około 300 m n. p. m. będziemy mogli podziwiać przepiękną panoramę na całą Paleokastritsę i jej wszystkie zatoki naraz. Widok naprawdę zachwyca i dlatego polecam odwiedzić również to miejsce. Po odwiedzeniu wszystkich atrakcji mamy jeszcze przystanek w Makrades, gdzie w wiosce położonej wysoko w górach możemy nabyć mnóstwo lokalnych produktów. Skorzystaliśmy z tej oferty i przyznajemy, że jesteśmy zadowoleni z tej wycieczki.

        

2. PAXOS I ANTYPAXOS
Chociaż nie są to miejsca bezpośrednio na Korfu, to polecam te wyspy ze względu na ich urokliwe zakątki. Każda agencja turystyczna ma w swojej ofercie wycieczkę na obie wysepki. W ciągu jednego rejsu zobaczymy wspaniałe krajobrazy i z pewnością będziemy mogli popływać w krystalicznie czystych i błękitnych wodach. W północnej części Korfu wycieczka kosztuje 30-35 EUR, ze względu na konieczność dojazdu do miasta Korfu – Kerkira. Stamtąd statkiem popłyniemy na Paxos i Antypaxos. Rejs trwa aż 2,5h, ale myślę, że taka długa trasa pozwoli się zrelaksować i odpocząć, z czego zresztą korzystaliśmy. Z Kerkiry płyniemy około 1h 10min do południowej części wyspy – do portu Lefkimmi, skąd zabierani są turyści z południa wyspy, którzy wykupili tą samą wycieczkę. Dopiero z Lefkimmi wypływamy na pełne morze, gdzie za około następne 1h 10min dopłyniemy do Paxos. Na początku „wjeżdżamy” do dwóch błękitnych jaskiń. Pierwsza z nich jest wysoka na 70m, dlatego statek mogący pomieścić 250 ludzi wpływa tam bez problemu. Podczas naszej wycieczki w środku jaskini z głośników popłynęła „Greek Zorba” w wersji techno. W trakcie rozkręcania się muzyki, sternik mówi przez mikrofon „enjoy your holidays!”. Wprowadza tym samym w dobry nastrój. Po wypłynięciu z pierwszej jaskini dopływamy do drugiej za jakieś 15min. Druga jest ciekawsza, ponieważ w potężnej ścianie skalnej są trzy jaskinie rozmieszczone w jednakowych odstępach i dodatkowo przyozdabiają je błękitne i szmaragdowe wody. W środku największej jaskini, po prawej stronie znajduje się jeszcze jedna komnata, gdzie przez otwór u góry przenikają promienie słońca, dzięki czemu oświetlają krystalicznie czyste wody. Ten widok jest naprawdę warty obejrzenia! W trakcie rejsu dowiadujemy się, że wyspa ma 4km długości, znajdują się na niej trzy wioski i żyje na niej jakieś 2400 ludzi. Pierwsza z nich liczy sobie tylko 300 mieszkańców. Po odwiedzeniu tych ciekawych miejsc płyniemy pomiędzy wysepkami Paxos i Antypaxos. Teraz jesteśmy po przeciwnej stronie wyspy Antypaxos, gdzie co chwilę podziwiamy wspaniałe plaże, laguny i błękitne wody. Na jednej z lagun statek zatrzymuje się i można zejść do wody i zażywać kąpieli. Mamy do dyspozycji około godzinę. Statek cumuje w dość głębokich wodach (około 10m), gdzie kapitan pozwala skakać z burty bezpośrednio do wody. Kto tylko umie pływać, to korzysta z okazji, bo kolor wód zachęca do podziwiania tego miejsca z nieco innej perspektywy. Po godzinnej kąpieli wchodzimy przy pomocy schodków na pokład i płyniemy z powrotem na Paxos do miejscowości Gaios. Bardzo ciekawie rozwiązano tutaj kwestię rozładowania ruchu morskiego. Utworzono długi kanał, gdzie jedną stroną statki wpływają, a drugą wypływają. Przy okazji możemy z poziomu statku podziwiać dużą część miasta. Bardzo podobała mi się ta część wycieczki. W mieście mamy dwie godziny czasu wolnego. Polecam oczywiście zobaczyć ścisłe centrum miasta, a później przejść się na plażę, idąc w kierunku południowym głównym deptakiem aż dojdziemy do Plakes Beach. Na tak małym kawałku zobaczymy różne odcienie i kolory morza. Nas zachwyciło to miejsce, dlatego spędziliśmy na Plakes Beach resztę wolnego czasu i kąpaliśmy się w tutejszych wodach. Po wykorzystaniu czasu wracamy na statek, skąd z powrotem płyniemy 2,5h rejsem do Kerkiry. Wtedy mamy ponownie czas, by zrelaksować się.

        

3. PRZYLĄDEK DRASTIS - CAPE DRASTIS
To chyba najdziwniejsze, ale i bardzo piękne miejsce na Korfu. Jest zaliczane do jednych z najpiękniejszych widoków w Grecji, dlatego koniecznie trzeba je zobaczyć. Przylądek wyróżnia się niesamowitą linią brzegową. Bardzo wysoki klif nagle urywa się w morzu, ale z dna „wyrastają” jeszcze trzy inne, mniejsze skały dodające uroku okolicy. W tym miejscu mieszają się różne kolory wód, dlatego Drastis jest bardzo kolorowym miejscem. Z Sidari można zajść pieszo w 40min, idąc w kierunku Peroulades. Dalej zaprowadzą nas strzałki. Zanim zobaczymy główny widok, polecam z parkingu głównego wejść na wydeptane nieoficjalne ścieżki i zobaczyć, jak niesamowite klify tworzą tutejszą linię brzegową. Są bardzo wysokie, przepaściste i jak zobaczysz, ścieżka przebiega przez ziemię wiszącą w powietrzu, utrzymywaną przez gęstą sieć korzeni. Ziemia i korzenie trzymają tak mocno nad klifami, że nawet nie pękają. Warto podchodzić tylko tyle, na ile jest utrwalona wydeptana ścieżka. Dalej ziemia może się oberwać. Z tego miejsca zobaczymy przepiękną dziką plażę, dostępną tylko z poziomu morza. Jej pomarańczowe piaski wręcz zachwycają! W oddali dostrzeżemy piękną Logas Beach i schodki prowadzące do niej. Dopiero po obejrzeniu głównej linii brzegowej polecam pójść na Przylądek Drastis. Przed sobą zobaczymy szeroką drogę opadającą dość stromo, z której przy słonecznej pogodzie mocno się kurzy. Pył jest dosłownie jak mąka! Dochodzimy do głównego punktu widokowego. Na tablicy przeczytamy, że to nie jest jeszcze oficjalny punkt widokowy. Znajduje się on na szczycie małej góry, która jest… zamknięta bramą na kłódkę! I tu natrafiamy na największy absurd Grecji! Cała ta ziemia została sprzedana w prywatne ręce i jest zamknięta – bez dostępu dla turystów. Można umawiać się telefonicznie na zwiedzanie, ale tylko większą grupą i za opłatą 5 EUR za osobę. Co ciekawe telefonu nikt nie odbiera i pozostaje nam jedynie, albo i aż, nacieszyć oczy widokiem z głównego, nieoficjalnego punktu widokowego. Ale to nie koniec absurdów. Kiedy podejdziemy do bramy z łańcuchem, znajdziemy ręcznie napisaną informację, że więcej informacji znajdziemy na Google Maps. W tym czasie, możemy dostać ziemią lub kamieniem w głowę, bo na prywatnym terenie mieszka chora psychicznie babcia, która została bez renty i nie ma za co żyć. Dowiedzieliśmy się o tym z tawerny ‘7th Heaven’ w Peroulades. Ja dostałem dwa razy większym fragmentem ziemi w plecy. I tu zachodzi pytanie: jak ktoś mógł sprzedać teren będący ogólnym dobrem narodowym bez możliwości zwiedzenia w prywatne ręce – tym bardziej w ręce chorej psychicznie babci?! Jak w ogóle mogło do tego dojść? Czyżby kryzys w Grecji był tak mocny, że sprzedaje się wszystko co popadnie bez zastanowienia? Przez babcię zagrożone są również małe łódki, które podpływają pod Cape Drastis, bo potrafi ona rzucać w nie kamieniami i ziemią. Plaża Drastis, która znajduje się pod stromym klifem jest niebezpiecznym miejscem, bo można zupełnie nieświadomie dostać czymś z dużej wysokości w głowę. Pojedyncza osoba nie ma nawet co marzyć o zwiedzeniu Przylądka Drastis, ponieważ telefonu i tak nikt nie odbiera, a jeśli nawet, to osoba życzy sobie bagatela… 300 EUR!!! Co za pomieszanie z poplątaniem (to najłagodniejsze określenie tego absurdu wszechczasów)!!!

Z tym miejscem związana jest jeszcze jedna ciekawa plaża położona zaledwie 300m dalej. Kiedy stoimy w głównym punkcie widokowym mamy drogę w prawo, gdzie możemy schodzić do poziomu morza. Nieco dalej za punktem widokowym miniemy tabliczkę z napisem informującym o zejściu do morza i możliwości wykupienia 35-40min rejsu dookoła Cape Drastis wraz z opłynięciem przylądka w pobliżu pięknych i niedostępnych plaż. Opcja jest bardzo ciekawa i zdecydowanie ją polecam. Ale wróćmy do początku. Kiedy schodzimy drogą, dojdziemy do malutkiej, skalistej plaży, z szałasem z uschniętych traw. Widok na Albanię z tego miejsca jest niesamowity! W oddali z Sidari widać tutejsze trzy parasole, bo tylko tyle się tu zmieści. Ludzie zazwyczaj wylegują się na piaskowcach tworzących piętra. W szałasie można wykupić rejs i z jakże malutkiej przystani składającej się dosłownie z jednej deski wchodzimy na pokład motorówki, gdzie za 15 EUR/osobę możemy popływać w pobliżu skał wynurzonych ponad powierzchnię morza tworzących przylądek Drastis, a później przepłyniemy obok niedostępnych plaż z pomarańczowymi piaskami, nad którymi zobaczymy bardzo wysokie klify. W końcu zobaczymy legendarną plażę Logas, na którą przyjeżdżają tłumy, by podziwiać zachodzące słońce. W ofercie rejsu jest nawet opcja plażowania na plaży Drastis bez limitu czasu. Na umówioną porę podpływają po ciebie motorówką. Nie polecam jednak plażowania w tym miejscu, ze względu na chorą psychicznie babcię, która zrzuca kamienie na plażę z dużej wysokości i na przepływające łódki. Polecam jedynie podziwianie pięknych widoków, bo na otwarte morze babcia z pewnością nie dorzuci już niczym. Inną ciekawostką są niesamowite wody tego miejsca. Podczas słonecznych dni wody są przezroczyste i bardzo kolorowe. Kiedy przyjdziemy w to samo miejsce po burzy, gdy świeci już słońce, to zobaczymy, że morze przybiera niesamowite pasy barw, ponieważ każdy odcień i każdy kolor zaznacza granicę prądów morskich. Wygląda to jak naturalnie malowany obraz pastelami! Widok po prostu wgniata w ziemię! Co ciekawe, wtedy morze nie jest przezroczyste, ale za to obraz namalowany na morzu staje się tak niecodzienny, że niewielu go może zobaczyć!

Ciekawostka dla turystów. Kiedy stoisz w głównym punkcie widokowym, to nie idź główną drogą. Stojąc na wprost do Przylądka Drastis po prawej stronie widzisz dwie wyraźne drogi. Popatrz 5m za siebie w prawą stronę i powinieneś zobaczyć tam zieloną, zarośniętą drogę, ale mocno widoczną. Wejdź na jej szlak i dzięki temu ominiesz cały zygzak. Od razu dojdziesz pod malutką plażę skalną, gdzie można wykupić rejs dookoła Drastis. W połowie skrótu trafimy na dwa drzewa cytrynowe i będziemy mogli nazbierać dziko rosnącej cytryny wielkości całej otwartej męskiej dłoni! Tutejsze cytryny są dwa razy większe niż te znane ze sklepów. My zjedliśmy jedną na miejscu, żeby ich posmakować. Cytryny są soczyste, a zapach jest bardzo intensywny, piękny i naturalny.

          

4. KASSIOPI

Moim zdaniem to takie mniejsze wydanie Paleokastritsy, ale bardzo piękne. Podobnie, jak tam, można spędzić tu bardzo dobrze czas. Jako, że najbardziej uwielbiam piękne widoki, a nie infrastrukturę miejską, to raczej na tej części skupię się przy opisywaniu tego miejsca. Do Kassiopi są organizowane tanie wycieczki – bo już za 12 EUR w Sidari, a poza sezonem za 8 EUR. Głównym celem jest plażowanie, ponieważ plaże w Kassiopi uchodzą za najpiękniejsze. Jeśli chcemy zobaczyć ciekawy widok na okolicę, to polecam zobaczyć ruiny zamku, który na mapach nie ma swojej nazwy. Nie jest to jakiś wielki obiekt, ale raczej widać fragmenty trzech strażnic i kawałki murów w otoczeniu bardzo gęstej zieleni. Podczas zwiedzania ruin można trafić na węże, dlatego nie polecam przychodzić tu w japonkach, czy też w odkrytym obuwiu. W okolicy możemy zobaczyć również kościół z XVII wieku o nazwie Panagia Kassiopitra, który jest położony na obrzeżach ścisłego centrum miasta – znajduje się w pobliżu tawerny Old School przy rondzie. Jest to niewielki kościółek – można tak rzec – ale ma swój klimat. Warto też przespacerować się wybrzeżem sąsiedniej zatoki Melina Bay. Kolor wód z pewnością nacieszy nasze oczy i będziemy mogli zrobić tu kilka ciekawszych zdjęć. Zatoka jest chroniona przed falami kamiennymi groblami. Pozostawiono jedynie cienki przesmyk na wpływanie i wypływanie mniejszych łodzi i statków. Hitem natomiast są same plaże Kassiopi. Na Korfu uważa się, że najpiękniejszą plażą jest Bataria. Tutejszy kolor wód zachwyci z pewnością każdego, ponieważ mamy tutaj wszystkie odcienie szmaragdu i szafiru. Dodatkowo mamy cudowny widok na Albanię! Pływanie przy takiej scenerii jest po prostu relaksującą przyjemnością. Niestety nie tylko my wiemy o tym miejscu, położonym około 450 od ścisłego centrum miasta. Na plaży Bataria rozstawiono 4 rzędy leżaków i parasoli, stąd też przyciągają rzesze turystów. Zrobienie zdjęcia w spokoju raczej graniczy z cudem – chyba, że będziemy tu wcześnie rano, ale wtedy będziemy skazani na fotografowanie „pod słońce”.

Jeśli jesteśmy miłośnikami dobrego krajobrazu, to polecam przejść jeszcze około 50m za plażę Bataria Beach. Wtedy dotrzemy do kolejnej – Kanoni Beach. Jest to skalista plaża z cudownymi bardzo małymi klifami. Linia brzegowa jest bardzo nieregularna, dlatego w połączeniu z szafirowymi i szmaragdowymi wodami jest ciekawa. Można tutaj nacieszyć oczy pięknymi krajobrazami w połączeniu z widokiem na góry Albanii. Kiedy wrócimy z tego miejsca do centrum miasta, to proponuję odwiedzić kolejną ciekawą plażę – Imerolia Beach. Jest to przydrożna skalista plaża znajdująca się około 500m od centrum, w stronę Sidari. Nacieszymy tutaj oczy pięknym widokiem na półwysep, gdzie można zwiedzić ruiny zamku, oraz ponownie popatrzymy na Albanię. Niestety wody stają się szybko głębokie i są chłodniejsze niż gdzie indziej, co z pewnością jest zaletą przy gorących i upalnych dniach. Warto wziąć na tą plażę buty do wody, ponieważ będziemy schodzić kamienistym dnem do morza. Woda przyjmuje piękne odcienie zielonego i niebieskiego. Po lewej stronie plaży zobaczymy przystań dla motorówek, a za nią boisko do piłki nożnej. Nieco bliżej – w pobliżu centrum – mamy Kalamonis Beach. Można odwiedzić ją w trakcie wędrówki do Imerolia Beach. Plaża jest bardzo wąska i kamienista. Wracając do przystani Kassopeto (Melina Bay) możemy wypożyczyć motorówkę i odbyć rejs po okolicy. Wypożyczalnia nazywa się Filippos Boats. Jak wszystko na Korfu, jest tutaj wysłużone. Znajdziemy też nieco nowsze jednostki, którymi będziemy mogli poznać okolicę od strony wody.

        

5. PORTO TIMONI

Chyba najpiękniejsza plaża całego Korfu! Piękne położenie i cudowne błękitne wody zachęcają do odwiedzenia tego miejsca. Na szczególną uwagę zasługuje jednak nietypowe ukształtowanie terenu, ponieważ wąski przesmyk rozdziela dwie zatoczki, dzięki czemu jesteśmy nad dwoma wybrzeżami równocześnie! Do obu z nich przylegają piękne kamieniste plaże – jedną z nich jest właśnie Porto Timoni Beach. Całości szczęścia dopełnia fakt, że na wszystko możemy popatrzeć z dużej wysokości i zrobić naprawdę dobre zdjęcia. Na początku musimy dojechać do miejscowości Afionas, gdzie dojeżdżamy do jej samego końca. Tam znajdziemy podobne znaki, jak na Przylądek Drastis z żółtymi strzałkami, które wskażą nam właściwą ścieżkę. Na tabliczce znajdziemy napis: „To Porto Timoni Beach”. Możemy iść albo na plażę według znaków, albo wybrać się na punkt widokowy na dość sporym wzniesieniu. Wówczas należy przejść jeszcze jakieś 100m i później na rozdrożu skręcić w lewo. Wtedy wejdziemy na ścieżkę z ciernistymi krzakami. Polecam założyć spodnie na ten czas. Przez około 20min będziemy podchodzić stromym stokiem aż dojdziemy na szczyt – do punktu widokowego, z którego robione są znane zdjęcia z pocztówek. Idąc drugim widocznym szlakiem na rozdrożu dojdziemy bezpośrednio na plażę Porto Timoni Beach. Ciekawostką jest to, że nawet w pełni sezonu przy najlepszej pogodzie plaża jest prawie pusta, ponieważ dojście do niej jest trudne i trzeba wiedzieć gdzie iść. Trudne pod względem takim, że trzeba iść przez ścieżkę z cierniami. Nie polecam żadnych klapków ani japonek. Należy raczej ubrać tutaj solidne buty ze względu na kamienistą, śliską ścieżkę, gdzie kolców różnych krzaków nie brakuje. Dodatkowo ścieżka przebiega wzdłuż nachylonego stoku, co utrudnia przeprawę przez kujące krzaki. Co jeszcze wziąć ze sobą? Chyba coś wygodnego do leżenia, bo na kamieniach nie za bardzo da się wytrzymać. Polecam karimatę, lub jakąkolwiek matę. Warto zabrać buty do wody ze względu na kamienie leżące na dnie.

        

6. PLAŻA LOGAS (LOGAS BEACH)

Legendarna plaża na Korfu. Jest miejscem wycieczek, których celem jest podziwianie pięknych zachodów słońca. Rzeczywiście tego położenia plaży względem słońca można pozazdrościć, bo patrzymy idealnie na zachód, mając przed sobą widok na dwie pobliskie wysepki. Żeby dostać się na tą plażę musimy podjechać lub pójść z Sidari w kierunku Peroulades i kierować się według strzałek. Idąc w kierunku przylądka Drastis zobaczymy dwie strzałki – jedną na przylądek, a drugą na Logas Beach. Ta druga strzałka niejednoznacznie pokazuje kierunek, dlatego trzeba wybrać drogę z wielkim napisem SLOW na asfalcie. Za 500m dotrzemy do pięknej tawerny o nazwie „7th Heaven”. Faktycznie jest tam bardzo fajny klimat i miejsce zachęca do spędzenia miłych chwil. Tawernę umiejscowiono dokładnie na krawędzi urwistego klifu i do dyspozycji mamy dodatkowo bardzo dużą powierzchnię na zewnątrz z pięknym ogrodem i ławkami oraz krzesłami. Na samej krawędzi rozmieszczono stoliki z krzesłami, gdzie można coś zjeść, a jednocześnie podziwiać cudowne widoki. Na końcu chodnika dotrzemy do szklanego tarasu wysuniętego poza krawędź klifu i pod sobą, kilkadziesiąt metrów poniżej, będziemy widzieć plażę Logas! Wrażenie jest nieziemskie, bo czujemy się, jakbyśmy skoczyli w przepaść, albo jakbyśmy stali dwa metry poza krawędzią klifu w powietrzu. Warto zobaczyć to miejsce. Kiedy odwiedzimy „7th Heaven” warto, a nawet trzeba, zejść na Logas Beach. Przed tawerną stoi duża niebieska tablica z nazwą plaży. Betonowymi schodami zejdziemy aż do jej poziomu. Wprawny obserwator od razu zauważy, że schody wybudowano wiele lat temu i duża część ziemi została wypłukana spod nich i duża ich część wisi już w powietrzu. W dolnej części są nawet przechylone lekko w prawo, jakby zaraz miały runąć na plażę, co zapewne będzie miało miejsce w najbliższym czasie, jeśli nic ze schodami nie zrobią.

Na dole stoimy na kilkumetrowej plaży pod klifem. Jeśli chcemy dostać się na większą część Logas Beach, trzeba przejść morzem do kolan przy wysokim klifie i dopiero dojdziemy na główną plażę. Logas Beach jest bardzo ciekawa, bo ma w najszerszych miejscach zaledwie 5m szerokości, a długa jest na około 80-90 metrów. Nie trudno domyśleć się, że nie raz będzie trzeba stoczyć walkę z morzem o ręcznik, bo od czasu do czasu fala będzie nam go zalewać. Inna kwestia, to znalezienie sobie odpowiedniego miejsca. Nie mamy zbyt wielkiego wyboru, więc trzeba zajmować każdy wolny fragment piasku. Niestety od czasu do czasu z klifu spadają kamienie, dlatego plażowanie w tym miejscu nie jest bezpieczne. Już na samym początku znajdziemy na klifie wywieszoną tablicę informująca o zagrożeniu. Od połowy długości plaży Logas można zauważyć bardzo duże pęknięcie w górnej części klifu. Wygląda na to, że w niedługim czasie spory jego fragment odpadnie i runie z hukiem do wody. Najciekawsze jednak jest przed nami, bo wystarczy wejść kilka metrów do morza i odwrócić się w stronę wysokich ścian skalnych. Zobaczymy, jak warstwy skał tworzące równoległe pasy pod ukosem oszukują nasze oczy. Mamy wrażenie, że morze jest przechylone o około 15° w prawą stronę – jakby wody przelewały się właśnie w tamtą stronę. I trudno patrzeć na nie inaczej. Nawet mając tą świadomość nie da się patrzeć inaczej, czyli „normalnie”, bo wrażenie nadal pozostaje. Kiedy patrzymy z plaży, wszystko wraca do „normy”. Plaża ma piękne, ciemne piaski, ciągle zalewane przez fale. Ciekawostką jest, że w Sidari są organizowane wycieczki za 6 EUR na podziwianie zachodów słońca na Logas Beach. Taka wycieczka trwa zwykle trzy godziny. Dojście pieszo z Sidari do skrzyżowania zajmuje dokładnie 34min, a do Logas Beach 40min, więc jeśli tam jesteśmy, to warto przejść ten kawałek i w trakcie drogi zobaczyć klimat tutejszych wiosek. Stojąc na plaży Logas możemy popatrzeć do góry. Wtedy zobaczymy ludzi stojących na szklanym tarasie podziwiających widoki. Zobaczymy też, że fragment placu tawerny, gdzie stoją stoliki z krzesłami wisi dosłownie w powietrzu, ponieważ ziemia spod betonowej wylewki została już wypłukana. Ogólnie rzecz mówiąc cały teren tawerny stoi na piaskowcach, więc właściciel musi się liczyć, że w miarę upływu czasu będzie wypłukiwana ziemia lub też klif będzie zmieniał swoją formę. Wcześniej jednak trzeba naprawić betonowe schody, które w dużej mierze wiszą w powietrzu oparte na sypiącym się usypisku ziemi.

        

7. PLAŻE W SIDARI I KANAŁ D'AMOUR (KANAŁ MIŁOŚCI)

Plaże Sidari mają coś w sobie, ponieważ wyróżnia je bardzo nieregularna linia brzegowa. Ponad nimi najczęściej górują wysokie klify oraz możemy zobaczyć wystające skały z morza dodające uroku miejscom. Na obrzeżach Sidari – tam, gdzie graniczy Sidari z wioską Melitsa mamy drogę prowadzącą bezpośrednio do pierwszej plaży o nazwie Apotripiti (lądowa część). Widzimy stąd dwie piękne skały wystające z morza, gdzie również znajdziemy płaski kawałek plaży. To miejsce nazwano Sidari Beach. Z Apotripiti ludzie płyną wpław do pierwszej skałki, bo jest blisko i robią sobie zdjęcia. Przyznam, że skałki są urokliwe, ale osoby, które widziały już kilka greckich wysp przeżyją rozczarowanie, ponieważ plaża nie powala rozmiarami, a większość powierzchni zajmują parasole i leżaki (płatne – 10 EUR/dzień). Mamy niewiele przestrzeni, żeby rozłożyć koc. Wody nie są krystalicznie czyste, ale na tyle czyste, że w słoneczne dni widać dno. Morze ma tutaj kolor jasnozielony. Dopiero w oddali przyjmuje odcienie niebieskiego. Na tej plaży można również wypożyczyć canoe lub rower wodny. Canoe kosztuje 10 EUR, a rower wodny 15 EUR/godzinę. Rower wodny na morzu słabo się sprawdza, bo długo trzeba pedałować, żeby gdzieś dopłynąć (ruch wody powoduje, że łopaty napędzające rower często obracają się w powietrzu, a nie w wodzie, przez co tracimy niepotrzebnie siły). Canoe jest zdecydowanie lepsze, ale niestety jednoosobowe. Mając dwustronne wiosło możemy płynąć bardzo szybko, nawet pod prąd. Właśnie z tej okazji skorzystałem. Dzięki temu w godzinę zdążyłem obskoczyć wszystkie znane plaże w Sidari – włącznie z kanałem Miłości – d’Amour. Z tego miejsca można popłynąć w stronę malutkiej plaży z trzema parasolkami w okolicach przylądka Drastis. Rowerem wodnym kurs powinien nam zająć około 45min, canoe około 20-25min. Na plaży, po lewej stronie mamy pas siwej gliny, którą ludzie używają jako naturalnej maseczki. Bardzo często smarują się nią cali od stóp, do głów, po czym zażywają kąpieli w morzu. Ja jednak polecam we wczesnych godzinach porannych popłynąć do pierwszej skałki i usiąść na jej brzegu tak, żeby mieć całe nogi zanurzone w morzu. Wtedy podpływają kolorowe rybki i zaczynają krążyć dookoła nóg, kolan, czy też stóp. Widok jest niesamowity! Ze skał ludzie najczęściej skaczą na główkę, bo od razu jest głęboko.

Druga plaża to oczywiście legendarny Canal d’Amour. Plaża wyróżnia się głębokim wcięciem w linię brzegową i ograniczeniem po obu stronach w postaci piaskowcowych ścian skalnych. W tej części Sidari każde skrzyżowanie jest opisane strzałkami gdzie iść, żeby dojść do tej plaży. Drogi prowadzą przez teren tawern, czy nawet hoteli i tak trzeba iść. Najszybszą drogą jest przejście pieszo około 150m licząc od hotelu Summertime. Naprzeciwko niego mamy drogę biegnącą do góry przy barze Saxophone. Później zakręca w prawo i przechodzimy przez teren hotelu i później tawerny. To jest normalne i każdy tak chodzi. Nie ma się czego obawiać. Tak nawet prowadzą znaki, więc wszystko jest na legalu. Tutejsze wody mają również zielony odcień, ale kształty skał i otoczenie na pewno się spodobają wszystkim. Linia brzegowa jest bardzo mocno „poskręcana” i obok Canal d’Amour jest jakby przeciwnie skierowany drugi kanał, który dodaje uroku temu miejscu. W pobliżu znajdziemy dziko wydeptane ścieżki i polecam przejście ich wszystkich. Na pewno przejdziemy obok terenu baru d’Amour, gdzie zobaczymy wielki zielony napis – podobny do tego z Hollywood. Przedzierając się przez krzaki – bo tak prowadzi ścieżka – za kilkadziesiąt metrów dotrzemy do kolejnej plaży – do początku głównej i rozległej plaży miejskiej w Sidari. Staniemy tu na płaskiej półce piaskowcowej, gdzie ludzie gromadzą się najchętniej, ponieważ wody są płytkie, a po obu stronach widzimy piękne ściany piaskowcowe z bujną, zieloną roślinnością. Największy zachwyt wzbudził we mnie widok kulistego krzewu wiszącego na skraju ściany skalnej, pochylonego w kierunku morza. Z pewnością taki widok spodoba się każdemu. Na oficjalnej plaży możemy również wypożyczyć rowery wodne i canoe, co najczęściej ludzie robią, by wpłynąć do kanału d’Amour. Chętni mogą wybrać się na spacer wzdłuż miejskiej plaży aż przejdziemy poza centrum miasta. Plaże są oblegane i znajdziemy tu mnóstwo leżaków i parasoli za opłatą 10 EUR/dzień. W kanale d’Amour za leżaki trzeba zapłacić 12 EUR/dzień. Na głównej plaży w Sidari warto pomyśleć, gdzie będziemy plażować, ponieważ do morza wpływają dwie śmierdzące rzeki ze ściekami. Widzieliśmy, jak dwa metry od tej rzeki rozstawiono parasole i leżaki. Moim zdaniem warto pójść gdzieś dużo dalej, bo miejsca jest dużo, lub też wybrać dwie wcześniej omawiane plaże – będą znacznie ciekawsze. Na początku miejskiej plaży w Sidari będziemy mogli ponownie zobaczyć wystającą skałę z morza, gdzie ludzie podpływają, żeby zrobić sobie zdjęcie.

          

8. SIVOTA I BLUE LAGOON (SIVOTA I NIEBIESKA LAGUNA)

Jest to kolejna propozycja, by zobaczyć coś ciekawego w rejonie Korfu. Wycieczkę organizują liczne agencje turystyczne. W Sidari wycieczkę proponuje 7 takich agencji i liczą sobie za tą usługę około 35 EUR. Jak wygląda program takiej wycieczki? Głównie będziemy płynąć statkiem. Rejs według mnie jest bardzo ciekawy, bo najpierw wypływamy z Corfu (Kerkira) i płyniemy 1h 10min do Lefkimmi, gdzie wsiadają chętni z południowej części wyspy. Następnie odpływamy w stronę głównego celu – Sivota. Z Lefkimmi dopływamy tam w około 25min. Pierwszym punktem – podobnie, jak podczas wycieczki na Paxos i Antypaxos – jest wpłynięcie do Blue Cave (Błękitna Jaskinia). Nie jest tak duża, jak na Paxos, ale z pewnością spodoba się każdemu. Tuż przed jaskinią widzimy piękne błękitne wody, co dodaje uroku okolicy. Jaskinia jest podobna do tej z Paxos, ale jest niższa i szersza. Jesteśmy przy pierwszej wysepce w 100% zalesionej. Teraz opływamy ją i wpływamy do małej zatoczki bez jakiejś szczególnej nazwy. Zatoczka nie jest tak wielka, jak mogłoby się wydawać. Jest raczej niewielkim zaułkiem „upchniętym” w zalesione wybrzeże. Jako, że jest tutaj płytko, to odbywają się tu różne obozy sportowe dla dzieci, lub też animacje. W programie wycieczki mamy godzinny postój w zatoczce i możemy skoczyć z burty statku bezpośrednio do morza. Wody przyjmują cudowne kolory szafiru, szmaragdu i błękitu i to one najbardziej cieszą nasze oczy. Widząc te barwy aż chce się wskoczyć do niej! Po kąpieli wchodzimy schodkami na pokład i możemy dalej kontynuować nasz rejs. Teraz opływamy zalesioną wysepkę dookoła i zatrzymujemy się w znanej Blue Lagoon (Błękitna Laguna). Tutaj kręcono ujęcia do filmu „Błękitna Laguna”. Dla jednych to miejsce jest piękne, a dla drugich ładniejsze są laguny na Antipaxos. Coś w tym jest, bo wybrzeże Antypaxos jest bardziej zróżnicowane. Laguna nie jest tak duża, jakby się mogło wydawać. Mamy tu widok na piękną plażę, skąd możemy podziwiać wspaniałe kolory błękitnych wód. Krajobraz jest bardzo ciekawy dla oka. Niestety ze względu na dużą popularność miejsca, Blue Lagoon jest mocno oblegana przez motorówki i statki. W cenę wycieczki jest wliczony posiłek. Obiad składa się zazwyczaj z surówki z kapusty, sałatki ogórkowo-pomidorowej, tzatzików i kurczaka. Z napojów mamy do dyspozycji napoje gazowane lub białe wino. Podobnie, jak na Paxos i Antypaxos z głośników słuchamy muzyki. Obsługa serwuje nam znane hity z lat 70- i 80-tych.

Ostatni punkt na mapie naszej wycieczki to postój w Grecji kontynentalnej w miasteczku Sivota na dwie godziny. Miasto jest bardzo urokliwe. Podobnie, jak w Gaios na Paxos możemy tu jedynie jeść, pić i kupować pamiątki. Można też zatrzymać się na jednej z plaż i wykorzystać czas w formie relaksu. Warto wybrać którąś z plaż w pobliżu Edem Studios, czy też Domotel Agios Nikolaos, Zeri Beach, Gallikos Molos Beach. Wszystkie charakteryzują się pięknymi turkusowymi wodami, dlatego z pewnością wypoczniemy tu jak nigdy. Polecam dwie ostatnie plaże ponieważ mamy do nich bardzo blisko i są wąskie, ale dość długie i z pięknym widokiem na trzy pobliskie w 100% zalesione wysepki. Łatwo można zauważyć, że w licznych tawernach dzieci w wieku około 8-12 lat pomagają swoim rodzicom w prowadzeniu biznesu. Sprzątają między innymi stoły po turystach, czy też sam obiekt. Można też wykorzystać wolny czas na inny sposób. Jeśli ktoś nie lubi lub nie umie pływać, to może i warto to zrobić, przejść jak najwięcej w okolicy. Polecam między innymi zobaczyć wszystkie cztery wyżej wymienione plaże i kierować się w stronę piątej – Bella Vraka Beach, która jest na drugiej wyspie. Nie dojdziemy do niej, ale będziemy mogli na nią popatrzeć z brzegu. Z pewnością zobaczysz tutaj piękny piaszczysto, kamienny przesmyk łączący nieśmiało ląd z wysepką. Widok jest nieziemski, ponieważ wody na całej długości są bardzo płytkie i przez to przyjmują różne odcienie turkusu. Linia brzegowa jest tak zróżnicowana, że z łatwością wypełnimy dwie godziny poszukując nowych i ciekawych widoków. Po dwugodzinnym pobycie w Sivocie wracamy do Kerkiry naszym statkiem. Rejs trwający ponad 1h 30min z pewnością pozwoli nam dodatkowo wypocząć. W późnych godzinach popołudniowych możemy podziwiać stolicę Korfu – miasto Kerkira z fortecą w roli głównej – oświetlaną ciepłym światłem promieni słonecznych.

        

9. MYSIA WYSPA

Pontikonissi, czyli Mysia Wyspa, to oczywiście malutka wyspa znajdująca się w pobliżu Kanoni. Według legendy Mysia Wyspa to statek Odyseusza zamieniony w kamień przez Posejdona w akcie zemsty za oślepienie swego syna Polifema. Na wyspie znajduje się ciekawa kaplica wybudowana typowo w greckim stylu. Można tam dopłynąć łódką z Kanoni za 6 EUR. W pobliżu, po drugiej stronie brzegu, znajduje się inna wyspa – Vlacherna, która jest połączona z lądem groblą. Wygląda o wiele ciekawiej z pewnej odległości, ponieważ zbudowano na niej klasztor zajmujący praktycznie całą powierzchnię malutkiej wyspy. Z pewnością spodoba się osobom lubiącym fotografować. Można jeszcze spojrzeć na Mysią Wyspę zwaną tutaj Pontikonisi (mysz po grecku to Pontiko, a wyspa po grecku to Nisi) z punktu widokowego, z którego wszyscy robią zdjęcia znane z pocztówek. Na wyspie znajduje się mała bizantyjska kaplica wybudowana w XIII w., która na tle morza wygląda bardzo ciekawie. Mysią Wyspę i kaplicę można zwiedzać za darmo. Co ciekawe również z tego miejsca można oglądać startujące i lądujące samoloty, bo w bezpośrednim sąsiedztwie zatoczki jest lotnisko, o którym się nie mówi, a raczej wszyscy pokazują wyspę jako piękne i zaciszne miejsce. Wycieczkę na Mysią Wyspę organizują wszystkie biura podróży w ramach jednodniowego wyjazdu „poznajemy Korfu”.

        

10. PLAŻA AGIOS GEORGIOS (ISSOS BEACH)

Przyznam, że jest to jedna z najpiękniejszych plaż na Korfu. Znajduje się w Agios Georgios – miejscowości znajdującej się w połowie drogi pomiędzy Paleokastritsa a Peroulades. Na plaży będziemy mogli leżeć na złotych piaskach (jedna z nielicznych plaż na Korfu). Plaża Issos w Agios Georgios jest oblegana, ponieważ jest tam cała infrastruktura turystyczna. Issos podzielono na kilka części, gdzie w jednej możemy skorzystać z leżaków i parasoli, a w drugiej możemy wypożyczyć sprzęt do pływania – rowerki wodne i canoe. Plaża ma certyfikat Blue Flag i jest strzeżona przez ratowników. Issos jest położona w zakolu górzystego regionu, gdzie możemy popatrzeć również na nią z dużej wysokości ze wzniesień. Zobaczymy wtedy, że mamy do dyspozycji płytką i wielką lagunę z błękitnymi wodami oraz, że lagunę okalają piękne zielone wzniesienia i skały. Zejście do morza jest bardzo łagodne, stąd też pływa tu dużo dzieci. Standardowo w okolicy możemy zjeść posiłek w licznych tawernach. Plaża Issos w Agios Georgios jest najszerszą plażą na Korfu, więc warto odwiedzić to miejsca. Swoje miejsce znajdują tutaj również miłośnicy windsurfingu i kitesurfingu. Niestety żadna agencja nie organizuje wycieczek na Issos, Agios Georgios.

    

11. ANGELOKASTRO

Angelokastro to jedno z najważniejszych miejsc na Korfu pod względem historycznym. To po prostu zamek – twierdza obronna z XII wieku. Nazwa tego zamku najprawdopodobniej pochodzi od bizantyjskiej rodziny Angeloi Komneni, która rządziła Korfu na przełomie XI I XII wieku. Z tego miejsca można zobaczyć ogromną część wyspy – nawet wschodnie wybrzeże Korfu! Najciekawszy jest fakt, że w latach 1537, 1571 i 1716 kilka tysięcy obrońców trzykrotnie odparło atak znacznie silniejszych Turków. Zamek jest wybudowany na bardzo ciekawej górze, bo stoi na szczycie skalistej góry, która kończy się pionowym klifem o wysokości 300m! Warto odwiedzić to miejsce wiosną, ponieważ w tym czasie możemy zobaczyć bajeczną zieleń oraz rosnące dziko róże i storczyki. Z parkingu idziemy brukowanymi stromymi schodkami do wąskiego przejścia, do wewnętrznej wieży obronnej. W tej części będziemy mogli podziwiać gaje oliwne. Całe wzgórze jest zarośnięte drzewami oliwnymi rosnącymi na dziko. Co ciekawe, na górnej wieży znajduje się mały kościółek pw. Michała i Gabriela. Przed kościołem z pewnością zauważymy siedem kurhanów wykutych w skale (to taki kopiec, żeby o kimś pamiętano lub na czyjąś cześć). Trochę poniżej od szczytu wzgórza odnajdziemy ruiny cystern na wodę. W dolnej wieży obronnej, po lewej stronie znajdziemy jeszcze pustelnię, czyli jamę zamienioną na kaplice Kyriakiego z końca XVIII wieku. Do dziś przetrwały malowidła Matki Boskiej i Chrystusa na skałach.

Zamek Angelokastro pochodzący z czasów bizantyjskich znajdziemy w pobliżu Paleokastritsa, kiedy będziemy jechać w stronę Makrades i dalej do Krini. Najładniej zamek wygląda z pewnej odległości. Na Angelokastro prowadzą strome schody z barierkami. Trzeba pamiętać, że bardzo często wieją tu silne wiatry nawet podczas słonecznej pogody. Najciekawszy jest jednak fenomenalny widok na lazurowe wybrzeża Paleokastritsy, Morze Jońskie oraz na linię brzegową Korfu. Widok po prostu wgniata w ziemię! Ścieżka dojściowa do zamku również wygląda bardzo ciekawie!

      

12. PANTOKRATOR

To najwyższa góra na Korfu licząca sobie 906 m n.p.m. Czy warto tam jechać? Jeśli jesteś górskim zapaleńcem tak, jak ja, to z pewnością masz wiele tatrzańskich szczytów na swoim koncie, a być może nawet i więcej. Ogólnie mówiąc polskie góry są znacznie ładniejsze niż greckie, ponieważ te drugie są spalone słońcem i raczej podziwia się panoramy w przegrzanym powietrzu, przez co widoki nie są wyraźne, ani efektowne. Cały klimat tej góry uchodzi po tym, jak zobaczymy mnóstwo metalowych masztów i anten telekomunikacyjnych na samym wierzchołku. Jeśli ktoś koniecznie chce "zaliczyć" ten szczyt, to może zrealizować swój cel na kilka sposobów. Można pojechać na Pantokrator wypożyczonym samochodem, ale trzeba się przygotować na fakt, że obojętnie od której strony zaplanujemy podjazd, to od ostatniej wioski będziemy mieli do pokonania jeszcze kilkanaście kilometrów monotonnej drogi w spalonym słońcem terenie. Same drogi nie są trudne technicznie. Najtrudniejszą może być droga z licznymi serpentynami. Z każdej strony można wjechać samochodem na sam szczyt, ale polecam mimo wszystko zrezygnować z samochodowej turystyki górskiej, która ciągle przeżywa swój rozkwit. Warto podjechać do pewnego momentu i spróbować pójść pieszo wydeptanymi ścieżkami. Będziemy mieli więcej czasu na podziwianie widoków i nacieszenie się przyrodą. Polecam podjechać samochodem do znanej i najstarszej wioski na Korfu - Stara Perithia, którą dodatkowo można zwiedzić. W godzinach porannych jest tutaj jeszcze całkiem przyjemnie, ponieważ słońce nie przygrzewa tak mocno. Można poczuć lekki chłód. Idąc, polecam przejść całą wieś i za ostatnimi domkami pójść drogą ciągle do góry. Dalej szlak jest czytelny. Za jakieś kilkaset metrów, lub około 6min wędrówki, znajdziemy znaki szlaku Corfu Trail wyglądające jako żółte strzałki. Będzie trzeba tam skręcić w prawo, w bujne zarośla złożone wyłącznie z paproci. Za paprociami szlak prowadzi kamienistą ścieżką, gdzie będziemy mogli popatrzeć na wioskę Old Perithia z wysokości. W tej części szlaku z pewnością zobaczymy mnóstwo motyli i bardzo duże koniki polne oraz jaszczurki. Po przejściu kamiennej ścieżki dochodzimy do szerokiej drogi, po której jeżdżą samochody. Warto zacząć wędrówkę wcześnie rano, ponieważ w środku wyspy upał staje się nie do zniesienia i zupełnie inaczej odczuwa się go niż nad morzem. Nie mamy gdzie się schronić i jak zauważymy, po drodze miniemy tylko jedną wiatę, gdzie na chwilę można odpocząć od słońca.

W okolicach wiaty możemy zgubić właściwą ścieżkę w ciernistych jeżynach i innych zaroślach. Z tego względu warto nałożyć coś na nogi, ponieważ możemy podrapać się kolcami. Trzeba też popatrzeć dookoła wiaty, ponieważ są tam dobre oznakowania, ale trzeba je najpierw wypatrzeć. Po drodze miniemy jeszcze lichą zagrodę dla kóz i zobaczymy jeszcze inną wiatę zrobioną z falistej blachy, która przy upalnych dniach jest jeszcze większym miejscem ‘umęczenia’. Dobrze, że nie musimy się tu zatrzymywać. Nie wiem jak kozy wytrzymują upał na zboczach góry. Po przejściu całego odcinka dochodzimy do asfaltowej szosy, którą wszyscy wjeżdżają na szczyt. Podobnie, jak podczas podchodzenia nad Morskie Oko, walczymy z asfaltową drogą, która potrafi nieźle dać w kość – chyba bardziej pod względem psychicznym. Tutejsza droga jest: [cytat z „Pana Tadeusza”] „długa, cętkowana, kręta – jak wąż boa” i ciągnie się stromo do góry. Podczas podchodzenia zauważymy wiele innych dróg w oddali, ale wszystkie one zbiegają się pod szczytem. Przy upale w tych rejonach stracimy z pewnością mnóstwo wody, dlatego polecam wziąć jej dużo. Trzeba przyznać, że pieszą wędrówkę wybierają tylko nieliczni i turyści będący na szczycie z pewnością będą patrzeć na ciebie z podziwem. Na szczycie znajdziemy drogą tawernę, która jest jednocześnie najwyżej położoną tawerną na Korfu. Po długiej wędrówce w upale warto schłodzić się wodą w umywalkach. Widoki z góry nie powalają i nie pozwalają zobaczyć niestety całej wyspy. Widzimy jedynie fragmenty morza i wyżyny oraz możemy zaglądnąć do Albanii korzystając z udostępnionych tu teleskopów za opłatą. Turyści głównie ciągną samochodami na szczyt dla widoków i dla zwiedzenia najwyżej położonego klasztoru na Korfu. Góra miała dla mieszkańców wyspy istotne znaczenie już w starożytności, bowiem znajdowała się na niej świątynia Zeusa. To na jej miejscu zbudowany został za panowania Andegawenów ok. 1347 r. pierwszy klasztor z kościołem Pantokratora, od którego swą nazwę nosi szczyt. Według podań w jego budowie pomagali mieszkańcy Old Perithia wykorzystując miejscowe drewno i wapienie. Świątynia została zniszczona w 1537 r. Na jej miejscu ok. 1689 r. stanął obecny klasztor. W środku znajduje się kościół pw. Przemienienia Pańskiego z osiemnastowiecznym ikonostasem i freskami. Niestety nie można zrobić tu ani jednego porządnego zdjęcia, ponieważ nad świątynią wznosi się ogromny, kratownicowy maszt telekomunikacyjny – ten, który widać z każdego miejsca na Korfu. Obok niego stoi jeszcze wiele niższych masztów, co niezwykle szpeci to miejsce. Cały klimat dawnych lat uleciał gdzieś „z dymem”. Wracając z góry, warto iść tym samym szlakiem i usiąść pod wiatą po to, żeby nacieszyć się zupełną ciszą. W wiosce Old Perithia polecam koniecznie czymś się schłodzić. W tutejszych tawernach znajdziemy w ofercie zimne sałatki owocowe z przewagą soczystego i słodkiego arbuza. Szlak z pewnością spodoba się turystom górskim, ponieważ zobaczymy coś innego.

Na Pantokrator nie tylko możemy dojechać samochodem. Jeśli nie mamy takiej możliwości – tak, jak my – to warto skorzystać z ofert lokalnych agencji turystycznych. W Sidari proponują wyjazd na tą górę za 20 EUR, gdzie zwiedzimy wioskę Old Perithia, liczącą około 1200 mieszkańców i wjedziemy na szczyt Pantokrator. Na górze jest tylu turystów, ponieważ oprócz samochodów parkują tu autokary wycieczkowe.